System rabatowy dla pracowników a składki ZUS

System rabatowy dla pracowników, co do zasady, należy zaliczyć do świadczeń pozapłacowych, od których naliczać trzeba składki ZUS – także wtedy, gdy będzie on współfinansowany przez podwładnych. W stosunku do takiego systemu rabatowego, w ramach którego pracodawca co miesiąc będzie przyznawał zatrudnionym osobom punkty rabatowe służące docelowo do ich wymiany na określone benefity (bonusy), nie znajduje zastosowania zwolnienie składkowe wskazane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W opinii ZUS, w wyniku wspomnianego systemu, pracownicy będą otrzymywać świadczenie o charakterze pieniężnym, tzn. środki pieniężne finansowane przez pracodawcę i pracowników wymieniane będą na punkty , a nie na konkretne artykuły, przedmioty lub usługi wynikające z wewnątrzzakładowych uregulowań. Dopiero posiadając określoną ilość punktów pracownik może „wydatkować” je na wybrane świadczenia.

Interpretacja ZUS

Gdańsk, dnia 23 lutego 2017 r.

DI/100000/43/190/2017

DECYZJA Nr 53

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2016, poz.1829 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2016, poz. 963 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku (…) z dnia 31 stycznia 2017 r., doręczonym dnia 8 lutego 2017 r. w przedmiocie dotyczącym wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe korzyści materialnej polegającej na zakupie przez pracownika świadczeń wynikających z tzw. systemu rabatowego, po cenie niższej niż detaliczna.

UZASADNIENIE

Dnia 8 lutego 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż rozważa w bieżącym roku zaoferowanie swoim pracownikom świadczeń pozapłacowych, w postaci zakupu towarów lub usług, po obniżonej cenie, poprzez wykorzystanie przydzielonych pracownikowi punktów do wykorzystania jako rabatów cenowych, tzw. system rabatowy.

Wnioskodawca podkreśla, że świadczenia będą dostępne do zakupu po obniżonej cenie, w oparciu o umowę zawartą pomiędzy Spółką a podmiotem oferującym towary i usługi. Umowa ta będzie zawierać listę towarów i usług oferowanych pracownikowi w ramach wykupionego przez Pracodawcę pakietu świadczeń.

System Rabatowy umożliwi Pracownikom dokonanie samodzielnego wyboru jednego lub kilku benefitów spośród oferowanych przez Dostawcę Świadczeń, w ramach określonego przez Pracodawcę budżetu (tzw. Banku Punktów Rabatowych).

Do Świadczeń oferowanych przez Dostawcę Pracownikom Spółki w ramach Systemu Rabatowego należeć będą między innym Świadczenia:

W formie abonamentów: prywatna opieka medyczna, grupowe ubezpieczenie na życie Pracowników i ich rodzin, karty sportowo-rekreacyjne;
Kulturalne: bilety do kina, na koncerty, do teatrów i na inne wydarzenia kulturalne;
Sportowe: wejściówki i karnety na tenis, siłownie, squash, do aquaparku:
Relaksacyjne: karnety na masaże i zabiegi SPA;

Wypoczynkowe: krajowe i zagraniczne wycieczki, bilety lotnicze, rezerwacje w ośrodkach wypoczynkowych, hotelach, pensjonatach;
Ekstremalne: skoki ze spadochronem, nurkowanie, karting;
Dla dzieci: wejściówki na place zabaw, do parków rozrywki, szkoły pływania, wycieczki na kolonie;
Inne: elektroniczne kody wartościowe do sklepów internetowych oraz stacjonarnych, kupony rabatowe, kursy językowe i inne szkolenia.

W ramach Systemu Rabatowego, Spółka co miesiąc będzie przyznawała Pracownikom Punkty Rabatowe, które pracownicy będą gromadzili na swoich indywidualnych kontach w Banku Punktów. Ilość Punktów przyznawanych Pracownikom przez Spółkę będzie wynikała z regulaminu wynagradzania obowiązującego w Spółce, który zostanie uzupełniony o odpowiednie zapisy. Pracownicy będą uprawnieni do wykorzystania Punktów w dowolnym, wybranym przez siebie momencie, do zakupu Świadczeń po obniżonej cenie. Pracownicy będą posiadali dostęp do indywidualnego konta w Banku Punktów oraz będą mieli możliwość wglądu w saldo zebranych Punktów w Banku Punktów.

Punkty będą przeliczane w następujący sposób: 1 (słownie: jeden) Punkt to zniżka od detalicznej ceny wyjściowej Świadczenia w wysokości 1 (słownie: jednego) złotego. Punkty nie będą mogły zostać zamienione na ekwiwalent pieniężny.

Pracownicy biorący udział w Systemie Rabatowym będą uczestniczyć w ponoszeniu kosztów zakupu ww. Świadczeń w ten sposób, że każdorazowo po zakupie Świadczenia Pracownik dokona zapłaty różnicy pomiędzy ceną detaliczną Świadczenia, a rabatem otrzymanym poprzez wykorzystanie Punktów. Kwota ta zostanie uregulowana przez Pracownika kartą płatniczą lub przelewem, a w przypadku świadczeń abonamentowych będzie możliwość uregulowania jej w postaci potrącenia z wynagrodzenia.

Ze względu na wprowadzone przez Pracodawcę ograniczenia w Systemie Rabatowym, nie zdarzy się taka sytuacja, że do wybranego przez Pracownika świadczenia zostanie przyznany rabat w wysokości 100% ceny. W konsekwencji kwota do zapłaty przez Pracownika, za wybrane Świadczenia, po wykorzystaniu rabatów, będzie wynosić co najmniej 1 zł.

Na podstawie comiesięcznych zestawień, Dostawca będzie obciążał Spółkę równowartością wykorzystanych przez Pracowników Punktów, zgodnie z następującym przelicznikiem: 1 (słownie: jeden) Punkt równa się 1 (słownie: jeden) złoty.

Spółka, przed wdrożeniem Systemu Rabatowego, wprowadzi do obowiązującego regulaminu wynagradzania zapis, zgodnie z którym Pracownicy będą mogli skorzystać z Systemu Rabatowego pod warunkiem, że będą częściowo ponosili koszty zakupu Świadczeń.

Po wprowadzeniu zapisu do regulaminu wynagradzania, Pracownicy będą uzyskiwali korzyści materialne w postaci zakupu Świadczeń oferowanych w Systemie Rabatowym po cenie niższej niż detaliczna.

Wnioskodawca podkreśla, że korzyści te stanowić będą przychód Pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.). Świadczenia, w części ponoszonej przez Pracodawcę, w całości sfinansowane będą ze środków obrotowych Spółki.

Wnioskodawca zadał pytanie czy spółka będzie miała obowiązek doliczyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe Pracownika wartość wybranych przez Pracownika w Systemie Rabatowym Świadczeń, którego część zostanie sfinansowana przez Pracownika (co najmniej 1 (słownie: jeden) złoty), a pozostała część zostanie dofinansowana przez Pracodawcę.

W ocenie Wnioskodawcy jeżeli współfinansowanie przez Pracownika Świadczeń dostępnych w Systemie Rabatowym, odbywać się będzie w oparciu o ww. zapis zawarty w regulaminie wynagradzania, nie powstanie obowiązek doliczania do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe pracownika wartości świadczeń, które częściowo zostaną sfinansowane przez Pracownika (w wysokości co najmniej 1 (słownie: jednego) złotego), a częściowo dofinansowane przez Spółkę.

Zdaniem Spółki, zgodnie z obowiązującym przepisem § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. (Dz. U. Nr 161, poz. 1106) w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe „Podstawy wymiaru składek nie stanowią (…) korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług (…)”.

Zdaniem Spółki z przywołanego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek podlegają takie świadczenia, które spełniają łącznie trzy warunki tj.:

Wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu;
Pracownik ponosi częściową odpłatność za otrzymane świadczenia;
Świadczenia te przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższych argumentów, Wnioskodawca uważa, że spełnia wszelkie wymogi określone w § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia i dlatego, w jego ocenie, wartość Świadczeń, z Systemu Rabatowego nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne, rentowe, wypadkowe i chorobowe Pracowników.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy przedstawione we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, uznać należy za nieprawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz ‚zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (Dz. U. z 2015 r., poz. 2236 ze zm.) wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś §2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które:

wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od ww. wartości.

Przedsiębiorca w przedmiotowym wniosku wskazał, że zamierza udostępnić swoim pracownikom szeroki wachlarz świadczeń pozapłacowych w ramach tzw. systemu rabatowego, polegającego na zakupie towarów lub usług po obniżonej cenie, poprzez wykorzystanie przydzielonych pracownikowi punktów do wykorzystania jako rabatów cenowych.

W ramach Systemu Rabatowego, Spółka co miesiąc będzie przyznawała Pracownikom Punkty Rabatowe, które pracownicy będą gromadzili na swoich indywidualnych kontach w Banku Punktów. Pracownicy będą posiadali dostęp do indywidualnego konta w Banku Punktów oraz będą mieli możliwość wglądu w saldo zebranych Punktów w Banku Punktów.

Punkty będą przeliczane w następujący sposób: 1 (słownie: jeden) Punkt to zniżka od detalicznej ceny wyjściowej Świadczenia w wysokości 1 (słownie: jednego) złotego.

Na podstawie comiesięcznych zestawień, Dostawca będzie Obciążał Spółkę równowartością wykorzystanych przez Pracowników Punktów, zgodnie z następującym przelicznikiem: 1 (słownie: jeden) Punkt równa się 1 (słownie: jeden) złoty.

Faktycznie więc w ramach Systemu Rabatowego, o którym mowa we wniosku pracownicy będą otrzymywać świadczenie o charakterze pieniężnym, tzn. środki pieniężne finansowane przez pracodawcę i pracowników wymieniane będą na punkty w Systemie Rabatowym, a nie na konkretne artykuły, przedmioty lub usługi wynikające z zapisów w regulaminie wynagradzania. Dopiero posiadając określoną ilość punktów pracownik może „wydatkować” ja na wybrane świadczenia wynikające z wewnętrznych regulacji Systemu Rabatowego.

Powyższy System Rabatowy stworzony z wpłat pracodawcy i pracownika nie spełnia warunków do skorzystania z wyłączenia określonego w przepisie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, bowiem z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe korzystają jedynie te przychody, które przybierają postać niepieniężną.

W związku z powyższym wartość wybranych przez pracowników świadczeń w Systemie Rabatowym w części współfinansowane przez pracodawcę w ramach tzw. Systemu Rabatowego pracownikom spółki będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: http://www.zus.pl/